டைனோசர்கள் இல்லையென்றால், மனிதர்கள் தங்கள் ஆயுட்காலத்தை 200 ஆண்டுகள் வரை நீட்டித்திருக்கலாம் என்று புதிய ஆய்வு ஒன்றில் தெரியவந்துள்ளது.
இங்கிலாந்தில் உள்ள பர்மிங்காம் பல்கலைக்கழகத்தைச் சேர்ந்த நுண்ணுயிரியலாளர் ஜோவா பெட்ரோ டி மாகல்ஹேஸ், மனிதர்களைப் போன்ற பாலூட்டிகளின் வயது மற்றும் ஊர்வன மற்றும் நீர்வீழ்ச்சிகளில் எவ்வாறு முதுமை நிகழ்கிறது என்பது குறித்து வலியுறுத்தியுள்ளார். அதில், மில்லியன் கணக்கான ஆண்டுகளுக்கு முன்பு, குறிப்பாக பாலூட்டிகளின் வரலாற்றில் ஒரு முக்கியமான காலகட்டத்தில், டைனோசர்கள் இந்த கிரகத்தில் ஆதிக்கம் செலுத்தியதால் இந்த முரண்பாடு இருக்கலாம் என்று குறிப்பிட்டுள்ளார்.
புதிதாக வெளியிடப்பட்ட ஒரு ஆய்வறிக்கையில், நுண்ணுயிரியலாளர் தனது “நீண்ட ஆயுள் தடை” கருதுகோள் குறித்து விவரித்தார். டைனோசர்கள் பூமியை ஆளும் போது, மிகச் சிறிய பாலூட்டிகள் உயிர்வாழ்வதற்காக விரைவாக இனப்பெருக்கம் செய்வது முக்கியமானதாக மாறியது, இது பரிணாமம் முன்னேறும்போது நீண்ட ஆயுட்காலத்திற்கான மரபணுக்களை நிராகரிக்க வழிவகுத்தது என்றும் ஆரம்பகால பாலூட்டிகளில் சில உணவுச் சங்கிலியின் அடிப்பகுதியை நோக்கி வாழ வேண்டிய கட்டாயம் ஏற்பட்டது, மேலும் டைனோசர்களின் வயதில் 100 மில்லியன் ஆண்டுகள் செலவழித்து விரைவான இனப்பெருக்கம் மூலம் உயிர்வாழ முடியும்” என்றும் அந்த நீண்ட கால பரிணாம அழுத்தமானது, மனிதர்களின் வயதை பாதிக்கும் விதத்தில் தாக்கத்தை ஏற்படுத்துகிறது என்றும் டி மகல்ஹேஸ் கூறினார்.
முன்னோர்கள் சன் கிரீம்களை மாற்றக்கூடிய மரபணுக்களை இழந்தார்களா? ஆராய்ச்சியில், யூதேரியன் பாலூட்டிகளின் வம்சாவளியைச் சேர்ந்த பண்டைய மூதாதையர்கள் டைனோசர்கள் இருந்த நேரத்தில் சில நொதிகளை இழந்திருக்கலாம் என்று விஞ்ஞானி குறிப்பிட்டுள்ளார், இதில் புற ஊதா ஒளியால் நமது தோலில் ஏற்படும் சேதத்தை சரிசெய்ய உதவும் நொதிகளும் அடங்கும். மேலும், மார்சுபியல்கள் மற்றும் மோனோட்ரீம்கள் கூட ஃபோட்டோலைஸ்கள் என்று அழைக்கப்படும் மூன்று புற ஊதா பழுதுபார்க்கும் நொதிகளில் ஒன்றைக் கொண்டிருக்கவில்லை. இருப்பினும், இது அவர்களின் சொந்த ஒப்பீட்டளவில் சுருக்கப்பட்ட ஆயுட்காலத்துடன் தொடர்புடையதா என்பது தெளிவாக இல்லை.
பாதுகாப்பாக இருக்க இரவில் செல்ல முயன்ற பாலூட்டி அதிக இழப்பை சந்தித்திருக்கலாம் என்று விஞ்ஞானிகள் சுட்டிக்காட்டியுள்ளனர், இப்போது மில்லியன் கணக்கான ஆண்டுகளுக்குப் பிறகு, இந்த இழப்பு சன் க்ரீம் பயன்பாட்டுடன் மறைக்கப்படுகிறது. “உண்மையில் குறிப்பிடத்தக்க பழுது மற்றும் மீளுருவாக்கம் ஆகியவற்றின் உதாரணங்களை விலங்கு உலகில் நாங்கள் காண்கிறோம். டி. ரெக்ஸ் உணவாக முடிவடையாத அதிர்ஷ்டசாலியான ஆரம்பகால பாலூட்டிகளுக்கு அந்த மரபணு தகவல் தேவையற்றதாக இருந்திருக்கும் என்று டி மகல்ஹேஸ் கூறினார். “தற்போது ஒரு கருதுகோளாக இருந்தாலும், விரைவான வயதான செயல்முறையின் காரணமாக மற்ற உயிரினங்களை விட பாலூட்டிகளில் புற்றுநோய் அடிக்கடி ஏற்படும் வாய்ப்பு உட்பட, இதை எடுக்க நிறைய புதிரான கோணங்கள் உள்ளன,” என்று அவர் மேலும் கூறினார்.
